Szkolenia BHP wstępne – przeznaczone są dla wszystkich osób rozpoczynających pracę. Szczegóły przeprowadzenia szkoleń BHP zostały zawarte w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. (Dz.U.04.180.1860 z późn. zm.)

Szkolenie wstępne dzielimy na:

Instruktaż ogólny – zapewnia uczestnikom poznanie podstawowych przepisów BHP zawartych w Kodeksie Pracy, zasad udzielania pierwszej pomocy oraz regulaminów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w danym zakładzie pracy. Instruktaż ogólny może przeprowadzić pracownik służby BHP lub inna osoba działająca na zlecenie pracodawcy pełniąca zadania tej służby.

Instruktaż stanowiskowy – zapewnia pracownikom zapoznanie się z czynnikami środowiska pracy występującymi na ich stanowiskach, ryzykiem zawodowym, sposobami ochrony przed zagrożeniami oraz metodami bezpiecznego wykonywania pracy. Instruktaż powinno się przeprowadzić za każdym razem kiedy zmieniają się warunki pracy np. techniczno-organizacyjne oraz dla pracownika który zmienia stanowisko pracy. W przypadku gdy pracownik wykonuje pracę na kilku stanowiskach powinien odbyć instruktaż na każdym z nich. Instruktaż stanowiskowy może przeprowadzić pracodawca lub inna osoba kierująca pracownikami jeżeli posiada odpowiednie kwalifikacje, doświadczenie zawodowe oraz przeszkolenie w zakresie prowadzenia instruktażu stanowiskowego.

Szkolenia BHP okresowe dla:

 pracodawców,

 osób kierujących pracownikami,

 pracowników administracyjno-biurowych,

 pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych,

 pracowników inżynieryjno-technicznych.

Szkolenie okresowe przeprowadza się w trakcie trwania zatrudnienia. Jest ono niezbędne do dalszego wykonywania przez pracownika obowiązków na obejmowanym przez siebie stanowisku. Szkolenie okresowe ma na celu zapoznanie pracowników z nowymi przepisami w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Ponadto pozwalają pracownikom uzupełnić swoją wiedzę i umiejętności z zakresu bhp. Szkolenia powinny odbywać się w godzinach pracy. Jeśli z jakichkolwiek przyczyn jest to niemożliwe, wówczas traktuje się je jako pracę w godzinach nadliczbowych. W obydwu przypadkach zatrudniony powinien otrzymać zaświadczenia informujące o ich ukończeniu.

Obowiązek odbycia szkolenia okresowego mają:

 osoby będące pracodawcami oraz inne osoby kierujące pracownikami, w szczególności kierownicy, mistrzowie i brygadziści,

 pracownicy zatrudnieni na stanowiskach robotniczych,

 pracownicy inżynieryjno-techniczni, w tym projektanci, konstruktorzy maszyn i innych urządzeń technicznych, technolodzy i organizatorzy produkcji,

 pracownicy służby bezpieczeństwa i higieny pracy i inne osoby wykonujące zadania tej służby,

 pracownicy administracyjno-biurowi, których charakter pracy wiąże się z narażeniem na czynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe lub niebezpieczne albo z odpowiedzialnością w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szkolenie okresowe powinno odbywać się:

 nie rzadziej niż raz na 3 lata – szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych, przeprowadza się je w formie instruktażu,

 nie rzadziej niż raz w roku – szkolenia okresowe pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych, na których są wykonywane prace szczególnie niebezpieczne,

 nie rzadziej niż raz na 5 lat – szkolenie okresowe osób będących pracodawcami oraz innych osób kierujących pracownikami, w szczególności kierowników, mistrzów i brygadzistów; pracowników inżynieryjno-technicznych, w tym projektantów, konstruktorów maszyn i innych urządzeń technicznych, technologów i organizatorów produkcji, pracowników służby bezpieczeństwa i higieny pracy i innych osób wykonujących zadania tej służby; powinno być przeprowadzane w formie kursu, seminarium lub samokształcenia kierowanego,

 nie rzadziej niż raz na 6 lat – szkolenie okresowe pracowników administracyjno-biurowi, których charakter pracy wiąże się z narażeniem na czynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe lub niebezpieczne albo z odpowiedzialnością w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy; powinno być przeprowadzane w formie kursu, seminarium lub samokształcenia kierowanego.

Начальное и периодическое обучение по технике безопасности на русском языке

Начальное обучение по технике безопасности – предназначено для всех людей, начинающих работу. Подробности о проведении обучения технике по безопасности были включены в Распоряжение Министра экономики и труда от 27 июля 2004 года. (Ст.04.180.1860 Закона о труде с поправками. d.)

Начальное обучение делится на:

Общее обучение предоставляет участникам базовые знания правил техники безопасности (ТБ) и гигиены труда, содержащиеся в Трудовом кодексе, первой помощи, правилам и принципам охраны здоровья и безопасности на рабочем месте. Общее обучение может выполнить сотрудник службы ОТ (охраны труда) или иное лицо, действующее по поручению работодателя и выполняющее задания службы ОТ.

Обучение на рабочем месте предоставляет возможность ознакомиться с факторами окружающей среды происходящими по месту работы профессиональных рисков, мерами защиты от угроз и методов безопасной работы. Обучение должно проводится каждый раз при изменении условий работы или места работы. Если работник выполняет работу в нескольких местах, он должен пройти инструктаж на каждом из них. Обучение может выполнить работодатель или другое лицо, ответственное за своих сотрудников, если имеет соответствующую квалификацию, опыт и подготовку по ТБ и ОТ.

Периодическое обучение по ТБ и ОТ для:

 работодателей,

 лиц, руководящих сотрудниками,

персонала административно – офисного отдела,

служащих в должности работников,

инженерно-технического персонала.

Периодическое обучение осуществляется в процессе трудовой деятельности. Оно необходимо для дальнейшего выполнения обязанностей работника на своём рабочем месте. Периодическое обучение является ознакомлением сотрудников с новыми правилами в области охраны труда и техники безопасности. Кроме того, они позволяют работникам пополнить свои знания и навыки в области охраны труда и техники безопасности. Обучение должно проводиться в рабочее время. Если по каким-либо причинам это невозможно, то они рассматриваются как овертайм. В обоих случаях, работник должен получить сертификат их завершения.

Периодическое обучение должны пройти:

 лица, являющиеся работодателями и другие лица, ответственные за работников, особенно менеджеры, мастера и бригадиры,

 служащие в должности работников,

 инженерно-технический персонал в том числе дизайнера, машиностроители и другого технического оборудования, технологи и организаторы производства,

 работники службы техники безопасности и охраны труда, а также других лиц, выполняющих задачи этой службы,

 административно – офисный персонал чей характер работы, связан с воздействием вредных веществ на здоровье служащих, или ответственностью за безопасность и гигиену труда.

Периодическое обучение должно осуществляться:

 не реже, чем раз в три года – периодическое обучение служащих в должности работников, должны проводиться в форме инструктажа,

 не реже, чем один раз в год – периодическое обучение служащих в должности работников, которые выполняют особенно опасные работы,

 не реже, чем раз в 5 лет – периодическая подготовка работодателей и других лиц, управляющих работниками, особенно менеджеров, мастеров и бригадиров; инженерно-технического персонала, в том числе дизайнеров, машиностроителей и другого технического оборудования, технологов и руководителей производства, безопасности и охраны труда и лиц, выполняющих задачи этих служб; должна осуществляться в форме курса, семинара или самообучения,

 не реже одного раза в шесть лет – периодическое обучение работников административно – офисного персонала чей характер работы, связан с воздействием вредных веществ на здоровье служащих, или ответственностью за безопасность и гигиену труда; должно осуществляться в форме курса, семинара или самообучения,

Zgodnie z Ustawą o Ochronie przeciwpożarowej z dnia 24 sierpnia 1991r. Art.4 Właściciel budynku, obiektu budowlanego lub terenu zapewniając ich ochronę przeciwpożarową jest obowiązany zapoznać pracowników z przepisami przeciwpożarowymi. Chociaż żaden przepis szczegółowy nie określa ich zasad, muszą być one dostosowane do specyfiki pracy na określonym stanowisku.

Posiadanie przed pracownika umiejętności reagowania w sytuacjach pożaru oraz wiedza na temat unikania czynników mogących do niego doprowadzić, nie powinna być lekceważona przez pracodawcę. Sprawne działanie może ocalić życie ludzkie, a także nie dopuścić do znacznych strat finansowych.

Szkolenia przeciwpożarowe powinny być częścią szkolenia wstępnego podstawowego oraz instruktażu ogólnego, który przechodzą wszyscy nowo zatrudnieni pracownicy, a także studenci odbywający praktyki zawodowe oraz uczniowie szkół zawodowych odbywający praktyczną naukę zawodu w firmie, przed dopuszczeniem ich do wykonywania pracy.

Celem szkolenia jest przygotowanie pracowników z zakresu podstawowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego urządzeń i instalacji budynków, obiektów i terenów, zastosowanie urządzeń przeciwpożarowych, sprzętu pożarniczego i ratowniczego.

Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, z wyjątkiem budynków mieszkalnych jednorodzinnych powinien:

utrzymać urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice w stanie pełnej sprawności technicznej i funkcjonalnej,

wyposażyć obiekty, zgodnie z wymaganiami przepisów techniczno-budowlanych, w przeciwpożarowe wyłączniki prądu,

umieścić w widocznych miejscach instrukcje postępowania na wypadek pożaru wraz z wykazem telefonów alarmowych,

oznakować, znakami zgodnymi z Polskimi Normami dotyczącymi znaków bezpieczeństwa drogi ewakuacyjne, miejsca usytuowania gaśnic, miejsca wyłączników prądu, kurków gazowych.

Właściciel, zarządca lub użytkownik obiektu ma obowiązek:

wyznaczyć i przeszkolić pracownika odpowiedzialnego za procedury ewakuacyjne na wypadek wystąpienia pożaru

przestrzegać przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i technologicznych.

wyposażyć budynek, obiekt budowlany lub teren w wymagane urządzenia przeciwpożarowe gaśnice,

zapewnić konserwację oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie,

zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie, bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji,

przygotować budynek, obiekt budowlany lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej,

zapoznać pracowników z przepisami przeciwpożarowymi,

ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.

Regulacje w tej dziedzinie:

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów – Dz. U. z 2010 r. Nr 109, poz. 719

Ocena ryzyka zawodowego

Według artykuły 226 Kodeksu Pracy pracodawca musi ocenić i udokumentować ryzyko zawodowe związane z wykonywanymi obowiązkami, a także musi stosować niezbędną profilaktykę, która zminimalizuje zagrożenia.

Ryzyko zawodowe to prawdopodobieństwo wystąpienia nieszczęśliwych zdarzeń związanych z wykonywanymi obowiązkami, odpowiedzialnych za powodowanie strat, zwłaszcza wystąpienia u pracowników skutków szkodliwych dla zdrowia w wyniku zagrożeń występujących w środowisku pracy bądź też w sposobie wykonywania poszczególnych obowiązków.

Rzetelna ocena ryzyka zawodowego musi być wykonana dla wszystkich stanowisk pracy w danym zakładzie, bez względu na liczbę pracowników bądź rodzaj wykonywanej pracy. To obowiązek nałożony na każdego pracodawcę, który wynika z Kodeksu Pracy. Konieczność ta dotyczy każdego stanowiska, nawet takiego, przy którym pozornie nie występują zagrożenia życia lub zdrowia (jak np. praca biurowa czy administracyjna).

Dokument ten musi zostać wykonany zawsze, gdy:

• tworzone jest nowe stanowisko pracy,

• wprowadzone zostały ważne zmiany w stosowanych czynnikach ochronnych,

• poczynione zostaną zmiany technologiczne lub organizacyjne na stanowisku pracy,

• na jakimkolwiek stanowisku pracy zdarzy się wypadek.

Wypadek przy pracy

Zgodnie z art. 234 Kodeksu Pracy w razie wypadku przy pracy pracodawca jest obowiązany podjąć niezbędne działania eliminujące lub ograniczające zagrożenie, zapewnić udzielenie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym i ustalenie w przewidzianym trybie okoliczności i przyczyn wypadku oraz zastosować odpowiednie środki zapobiegające podobnym wypadkom.

Za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące, uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą (art.  3 ust.1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673, z późn. zm.) .

Z chwilą otrzymania informacji o zdarzeniu wypadkowym Pracodawca ma obowiązek:

• zabezpieczyć miejsce wypadku,

• zapewnić udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanemu pracownikowi,

• niezwłocznie zawiadomić właściwego inspektora pracy i prokuratora o śmiertelnym, ciężkim lub   zbiorowym wypadku przy pracy,

• powołać zespół powypadkowy, który ustali okoliczności i przyczyny wypadku,

• podjąć odpowiednie działania, które mają na celu zapobiegać podobnym wypadkom,

• sporządzić właściwą dokumentację powypadkową.

Pracodawca powołując zespół powypadkowy powinien wiedzieć, że w skład zespołu powypadkowego wchodzą:

• pracownik służby bhp,

• przedstawiciel pracowników.

Zespół powypadkowy od daty zgłoszenia wypadku ma 14 dni na stworzenie pełnej dokumentacji.

W mniejszych zakładach pracy, w których pracodawca nie ma obowiązku tworzenia służby bhp, w skład tego zespołu wchodzi:

• specjalista ds. BHP spoza zakładu pracy,

• przedstawiciel pracowników.

W ramach stworzenia dokumentacji powypadkowej Nasi Specjaliści przygotowują:

• ustalenie klasyfikacji prawnej wypadku,

• dokumentację zawierającą wyjaśnienia od poszkodowanego oraz świadków wypadku,

• określenie przyczyn wypadku,

• protokół powypadkowy,

• kartę wypadku,

• opracowanie statystycznej karty wypadku do GUS,

• wnioski o świadczenia przysługujące pracownikom z tytułu wypadków przy pracy np. wniosek o jednorazowe odszkodowanie do ZUS.